χιλλιαντίδραση

η, Ν

(βιοχ.-βοτ.) (κατά τη φωτοσύνθεση) η επαγόμενη από το φως μεταφορά ηλεκτρονίων από το νερό σε μη φυσιολογικούς δέκτες ηλεκτρονίων, όπως είναι λ.χ. το σιδηρικυανιούχο κάλιο, με συνακόλουθη έκλυση οξυγόνου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. Hill, όν. Άγγλου επιστήμονα, + reaction «αντίδραση»].